- savunucu
- savunucu s1) jur (müdafi) Verteidiger(in) m(f); (hak \savunucusu) Vertreter(in) m(f)2) sport (bek) Verteidiger(in) m(f)3) a. pol Verfechter(in) m(f)
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
savunucu — is. 1) Bir şeyi savunan kimse, müdafi Bu türlü hak savunucularının türlüsüyle karşılaştım hayatımda. N. Cumalı 2) sp. Savunma oyuncusu … Çağatay Osmanlı Sözlük
müdafi — savunucu; savunan … Hukuk Sözlüğü
müdafi — is., esk., Ar. mudāfiˁ 1) Savunucu 2) huk. Bir davada, davacı veya davalının haklarını savunan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
savunma oyuncusu — is., sp. Kalecinin önünde yer alan, kaleyi savunan oyunculardan her biri, savunucu, bek … Çağatay Osmanlı Sözlük